![gossip lanka](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Z1JjzSPn0r5i8sycmdHyd68AKNOlf8RPSbPdPOyJHD5x7hVEtXsqZihkNmA8omUelKg0YWJbXyngKGO-PLt9fyXY_TT0p_GYNjI1G0NrZwRADu95RNIwmZBKVT_oRYQfyxcznJxAZll1psBp_RWE6HYClc47KC_XnNEQnS7WsiuyBVw1do3ENPEDFqgC/s320/sydney.jpg" width="320)
එපමණක් නොව, අදාළ රජයන් විසින්ම තහවුරු කිරීමට කැපවී සිටින වෙනත් සම්මුතීන්, ගිවිසුම් සහ වෙනත් ජාත්‍යන්තර, කලාපීය සහ ජාතික නීතිමය උපකරණ ගණනාවක් ද උල්ලංඝනය කර ඇති බව විනිශ්චය මණ්ඩලයේ අදහස විය.
ස්ථිර ජනතා විනිශ්චය සභාව ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් මහජන විනිශ්චය සභාවක් වන අතර, එහි ප්‍රඥප්තියට අනුව, ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප්‍රකාශනයේ අර්ථ දක්වා ඇති රාමුවේ පදනම මත රාජ්‍ය බලධාරීන්ගෙන් ස්වාධීනව ක්‍රියාත්මක වේ.
එය පිහිටුවන ලද්දේ දේශසීමා රහිත වාර්තාකරුවන්, ෆ්‍රී ප්‍රෙස් අන්ලිමිටඩ් සහ මාධ්‍යවේදීන් ආරක්ෂා කිරීමේ කමිටුව විසිනි.
ලසන්ත වික්‍රමතුංග, මිගෙල් ඒන්ජල් ලෝපෙස් වෙලස්කෝ සහ නබිල් අල්-ෂර්බාජි යන අයගේ මරණ සම්බන්ධයෙන් යුක්තිය ඉටු කිරීමට අපොහොසත් වීම සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා, සිරියාව සහ මෙක්සිකෝ රජයන්ට මෙහිදී චෝදනා එල්ල විය.
ඔවුන්ගේ කාර්යය සම්බන්ධයෙන් තැතිගන්වනසුලු මාධ්‍යවේදීන් සංඛ්‍යාවක් ඝාතනය කර ඇති බව පෙන්වා දෙන මහජන විනිශ්චය සභාව පවසන්නේ, 1992 සිට අවම වශයෙන් මාධ්‍යවේදීන් 1,400 ක් ඝාතනය කර ඇත්තේ ඔවුන්ගේ වැදගත් කාර්යය ඉටු කිරීම හේතුවෙනි. විශ්වාසදායක තොරතුරු මහජනතාවට ගෙන ඒම හේතුවෙනි. අවම වශයෙන් මෙම සිද්ධීන් 900 කදී මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කරනු ලැබුවේ ඔවුන්ගේ වැඩ සඳහා සෘජු පළිගැනීමක් ලෙස වන අතර, මෙම සිදුවීම්වලින් 86% ක්ම අපරාධකරුවන් කිසිවකු නීතිය ඉදිරියට ගෙන විත් නැත.
මාධ්‍යවේදී ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනයේ දී රජය ඔවුන්ගේ ක්‍රියාවන් සහ අතපසුවීම් හරහා ජීවත්වීමේ අයිතිය, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය සහ දේශපාලන මතය මත පදනම්ව වෙනස් කොට සැලකීමෙන් නිදහස් වීමේ අයිතිය උල්ලංඝනය කළ බව මහජන විනිශ්චය සභාව පවසයි.
ස්ථිර ජනතා විනිශ්චය සභාව ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් මහජන විනිශ්චය සභාවක් වන අතර, එහි ප්‍රඥප්තියට අනුව, ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප්‍රකාශනයේ අර්ථ දක්වා ඇති රාමුවේ පදනම මත රාජ්‍ය බලධාරීන්ගෙන් ස්වාධීනව ක්‍රියාත්මක වේ.
එය පිහිටුවන ලද්දේ දේශසීමා රහිත වාර්තාකරුවන්, ෆ්‍රී ප්‍රෙස් අන්ලිමිටඩ් සහ මාධ්‍යවේදීන් ආරක්ෂා කිරීමේ කමිටුව විසිනි.
ලසන්ත වික්‍රමතුංග, මිගෙල් ඒන්ජල් ලෝපෙස් වෙලස්කෝ සහ නබිල් අල්-ෂර්බාජි යන අයගේ මරණ සම්බන්ධයෙන් යුක්තිය ඉටු කිරීමට අපොහොසත් වීම සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා, සිරියාව සහ මෙක්සිකෝ රජයන්ට මෙහිදී චෝදනා එල්ල විය.
ඔවුන්ගේ කාර්යය සම්බන්ධයෙන් තැතිගන්වනසුලු මාධ්‍යවේදීන් සංඛ්‍යාවක් ඝාතනය කර ඇති බව පෙන්වා දෙන මහජන විනිශ්චය සභාව පවසන්නේ, 1992 සිට අවම වශයෙන් මාධ්‍යවේදීන් 1,400 ක් ඝාතනය කර ඇත්තේ ඔවුන්ගේ වැදගත් කාර්යය ඉටු කිරීම හේතුවෙනි. විශ්වාසදායක තොරතුරු මහජනතාවට ගෙන ඒම හේතුවෙනි. අවම වශයෙන් මෙම සිද්ධීන් 900 කදී මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කරනු ලැබුවේ ඔවුන්ගේ වැඩ සඳහා සෘජු පළිගැනීමක් ලෙස වන අතර, මෙම සිදුවීම්වලින් 86% ක්ම අපරාධකරුවන් කිසිවකු නීතිය ඉදිරියට ගෙන විත් නැත.
මාධ්‍යවේදී ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනයේ දී රජය ඔවුන්ගේ ක්‍රියාවන් සහ අතපසුවීම් හරහා ජීවත්වීමේ අයිතිය, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය සහ දේශපාලන මතය මත පදනම්ව වෙනස් කොට සැලකීමෙන් නිදහස් වීමේ අයිතිය උල්ලංඝනය කළ බව මහජන විනිශ්චය සභාව පවසයි.
